Dag 59 – Verlost

Soms ga ik aan de toog bij Sara staan en vraag ik om een tennisveldje te reserveren. Met haar standing desk had ze al een hoog “baliewerkster”-vibe, nu met haar headset is ze helemaal klaar om als corona-receptioniste door het leven te gaan.

Fun & Familie

Maar één hoogtepunt vandaag , maar wat voor één. Na 8 weken eindelijk bij de osteopaat kunnen langsgaan! Ze kraakte m’n rug dat het en lieve lust was. Mogelijk hebben de buren de politie gebeld, denkende dat er iemand met een machinegeweer Spina was binnengevallen… Zo verlossend. M’n T12-wervel was dus wel degelijk verschoven wat die constante druk op m’n borstkas genereerde, vooral wanneer ik “lui in de zetel” lag. Hypo Junior is met het schaamrood in z’n kot terug gekropen en heeft z’n ongelijk al toegegeven, ha!

De rest van de dag bestond uit een “ordinair” werkdag doorspekt met kinderen die af en toe kwamen vragen of ze buiten/boven/in tuin mogen spelen. Vorige week was er geregeld wat spanning tussen de zussen, maar vandaag en gisteren hebben ze elkaar weer 100% gevonden. Ik steek het op The Goonies, die ze (gelukkig) heerlijk vonden en nog willen zien (en neen, ik heb de film niet gepromoot, dus het is 90% hun eigen opinie…denk ik).

Werk & Technologie

Op het werk hebben we besloten een soort “community” kanaal op te zetten waarin lectoren én studenten over niet-werk related dingen kunnen keuvelen. Het was ogenblikkelijk een schot in de roos: de studenten toonden de projecten die ze “buiten de uren” hebben gemaakt en collega’s gaven tips en complimenten. In een volgende fase willen we nu enkele “live events” online organiseren waarin we bijvoorbeeld samen met de studenten een online (bord)spel of iets dergelijks spelen. De vorm zoeken we nog, maar ik ben alvast voortrekker hierin geworden.

Corona, België & De Wereld

Miljaar zeg, al 8 weken zonder gas voor onze sodastream en besloten vanochtend een nieuw te gaan halen in de Blokker. Was die toch wel toe zeker?! Twee dames waren er naarstig aan het poetsen in de hoop de winkel morgen open te kunnen doen. Sara zal nog een dagje extra op plat water en thee moeten leven.

Reflectie

Als zowel vader en schoonvader , de ene wat subtieler dan de andere, aangeven dat (online) zeuren weinig helpt, integendeel…dan vrees ik dat ze gelijk hebben. Dat is dan ook het verschil tussen een online dagboek en eentje dat je voor je eigen houdt: een online dagboek heeft een feedbackmechanisme dat af en toe je geweten/gevoelens wat helpt te centreren. Merci vaders 😉 Misschien wil dat wel dan zeggen dat ik de voorgaande sectie naar de vuilbak moet verbannen .

Dag 58 – Star Wars

Een gelukkige moederkesdag aan alle mama’s , maar deze keer ook de papa’s die dit lezen! Ge zijt goe bezig!

Gisterenavond speelden we “Take 5” via BoardGameArena met enkele vrienden. Wat een heerlijk eenvoudig maar tof spel was me dat zeg! Dat wil ik nog spelen!

Wij maakten er weer een alledaagse, normale zondag van. Allen in koor:

Er werd een heuse cinema comfyseat gemaakt.

Familie & Fun

Sten maakte (met hulp van Juno) een kahootquiz met als onderwerp “gaming” (met nadruk op Brawl Stars, hoe kan het ook anders). Hij presenteerde die enkele dagen terug voor enkele vrienden en vriendinnetjes. Het was schattig om te zien hoe hij z’n mama en papa immiteerde tijdens het presenteren (mensen aanmoedigen, mopje hier en daar, de antwoorden bespreken, etc etc).

En z’n papa kon ineens nog wat oefenen in het maken van toffe “presentatie”-scenes 🙂

We hebben trouwens besloten de directeuren van de Efteling en Bobbejaaland in onze bubbel op te nemen. Dat verhoogt de kansen gevoelig dat we in hun pretparken op bezoek mogen voor ‘de grote stormloop’ begint (nostradamsus voorspelt inderdaad gigantische stromen mensen naar pretparken, zoo’s, stranden, etc. van zodra die terug open gaan). Als iemand de contactgegevens van Fons Jurgens kent mag je me die altijd geven, dank!

Werk & Technologie

Om wat te oefenen op m’n filmediting skills heb ik een kleine Star Wars ‘parodie’ gemaakt op een legendarische scene, het ruimtegevecht tijdens de battle of Endor in Return of the Jedi. Enkel ‘grappig’ voor de fans vrees ik 😅

Je zou versteld staan wat je allemaal tegenkomt als je zo’n film frame per frame bekijkt. In de allerlaatste ‘feest-scene’ op Coruscant hoorde ik plots de Wilhelmschreeuw. Ik ken deze films nochtans uit het hoofd (de originele 3 that is, over de overige 6 zijn we iets minder enthousiast) maar de schreeuw op die plek was me nog nooit opgevallen. Als ik dan vervolgens ook nog eens die scene vertraagde om te zien wie er zo schreeuwde tussen die feestende mensen (de deathstar was net vernietigd) ontdekte ik dat ze stormtroopers over het balkon aan het gooien waren! Schitterend (kijk zelf maar). Uiteraard repte ik me naar google, denkende dat ik een easter egg had gevonden die nog nooit iemand had ontdekt. Ik kwam van een kale reis terug 😉

Voor de nieuwsgierigen, zie hier hoe de “truc met de nootjes” begon. Die handdoeken van Decathlon zijn goud waard: allemaal hebben erg felle kleuren (groen, blauw, purper, enz.) en kunnen dus perfect dienst doen als een green/whatever screen. Tip van de dag 😉 Onze inspiratie haalden we hier.

Reflectie

Exact een maand geleden overleed grote Bompa. Dat lijkt al een eeuwigheid geleden. Nochtans zaten we toen al een maand in de lockdown.

Het is vreemd hoe snel de wereld blijft veranderen. De lockdown had een vertraging voor de mensen als effect, maar de wereld daarentegen blijft aan een hoog tempo veranderen en aanpassen. Sneller zelfs dan er voor, vind ik. Bijna iedere week lees je over bedrijven die zich volledig herontdekken, groepen mensen die de handen in elkaar slaan, zaken uitgewerkt die jaren werden tegengewerkt etc.

Ook in België krijgen we bijna wekelijks nieuwe regels en wetten voorgeschoteld. Wanneer en waar moet ik nu weer een mondmasker dragen? Mag ik nu al met de fiets naar een tweede verblijf? Mogen we al examens? Is pijn aan de linker kleine teen nu een covid symptoom of niet? Door de constante speculatie in de media en vervolgens de kritiek/reflectie op nieuwe regels, ontdekkingen en cijfers is het niet altijd evident om nog te weten ‘hoe de wereld momenteel marcheert.’ De fake media die lustig wordt gedeeld maakt dat er niet gemakkelijker op. Het lijkt alsof de handleidingen en spelregels de hele tijd veranderen.

Nu pas begrijp ik ook beter waarom ik soms zo nukkig reageer op al die regels. Ik ben op dat gebied nogal conservatief/autistisch. We waren nog maar net goed en wel gesetteld in de vorige reeks afspraken, roosters en wetten en hopla, we moeten/mogen al weer nieuwe dingen uitwerken om ons aan de regels te houden. Ik ben een gewoontebeest he. Misschien hadden de regels beter wat trager en minder verandert. Die constante kleine aanpassingen zijn niet fijn. “ja maar het volk werkt beter zo”. Ik ben niet het volk. 😉

Dag 57 – Quarantoerisme

Fun & Familie

Kwestie van het stadscentrum te bezoeken voor maandag, wanneer het misschien wat drukker zal zijn.

Da Giovanni is wel open voor uithaal!

We genoten van een muisstille stad, lege straten, geen verkeer en iedereen (5 man en ne paardekop) die spontaan begon te applaudisseren toen een vers getrouwd koppeltje foto’s kwam nemen. Was mooi gebaar dat wij met plezier meededen. Nu trouwen, ocharme. We maakten ineens gebruik van de rust om enkele ‘scenes’ in te blikken voor onze filmpjes! 😁

Volg de pijltjes op de Meir

Het ijsje op de grote markt na een ‘pleinbezoek’ aan de tante en Pokémons jagen maakten de fijne voormiddag af.

Zo meteen nog een bbq en dan kunnen we spreken van een ‘perfecte zaterdag’.

Werk & Technologie

De computer bewust maar half uurtje opgehad. Wel m’n bureau, die tegenwoordig op een ministudio begint te lijken, opgeruimd. Altijd verbazend hoeveel kabels een mens ontdekt die al lang niet mee in gebruik zijn en dus zonder boe of bah de ‘dradenkoffer’ in verdwenen.

Het kriebelt om een derde scherm te plaatsen. Niet omdat het kan, wel omdat ik merk dat in deze lockdown ik toch iets meer ‘beeld’ kan gebruiken tijdens live lessen en het monteren van kennisclips.

Reflectie

Het was weer een gevuld weekje. Ik merk echter dat ik me erg goed voel in dit soort leven: ik kan m’n creativiteit de vrij loop geven (zowel op professioneel als persoonlijk vlak) , ik bepaal (grotendeels) zelf m’n werkuren en heb meer tijd met m’n gezin in de week en weekend (ik had nooit gedacht in prelockdowndagen ooit alle heroquest missies afgewerkt te hebben, zelfs toe ik jong was en met Ben speelde is dat nooit gelukt). Samen kuieren in’t zonneke op een zaterdagvoormiddag is geleden van toen de kids nog geen tig activiteiten deden.

Zelfs het in de Delhaize meer dan ene half uur aan de kassa aanschuiven vind ik ok. Er staat toch niets anders op de agenda en ik kan rustig wat schrijven.

Dag 56 – Een nieuwe magiefilm

Geen flauw benul wat er gaande was – en het feit dat je dit nu leest wil ook zeggen dat het goed is afgelopen- maar erg rustig was het niet deze nacht in ’t straat.

Fun & Familie

De volgende film in onze reeks staat online.

Deze was op papier, technisch, eenvoudiger. Alleen had ik er niet bij stilgestaan dat de kinderen niet zoveel langs/voor elkaar mochten bewegen, waardoor ik bijna frame per frame de “kledij moest inkleuren”.

Deze week stonden enkele “Belit guards” van het Conan bordspel in de schilderpipeline. Door de foto zie ik nu dat de baas een andere huidskleur heeft dan de overige minis, iets wat je niet ziet als je ze ‘live’ ziet.

Werk & Technologie

Vanwege het nachtelijk gehamer en geboor in de straat maar weer tot bijna zonsopgang ditjes en datjes afgewerkt. Het blijft interessant dat ik amper gevolgen voel van dit soort korte nachten. Doordat ik op ‘eigen uur’ (9u) kan opstaan voelt het altijd niet zo erg aan. Lang leve luisteren naar het circadiaans ritme. Dat van mij was trouwens nooit gemaakt om zo vroeg in de weekdagen op te staan. Ik merk nu al weken hoe groot het verschil is tussen 7u en 9uur opstaan, ongeacht hoeveel later ik er nu in kruip (volgens de theorie zou dat willen zeggen dat ik misschien beter om 6 of 7u30 in de toekomst opsta).

Corona, België & de Wereld

Ik merk steeds meer onbegrip op de huidige lockdownregels, specifiek qua onderwijs en het hele ‘winkels zijn belangrijker dan gezinsherenigingen’. Ik kan ‘ze’ niet ongelijk geven. Maar het is wat het is.

Reflectie

Kort blogje. De computer heeft me genoeg gezien de voorbije dagen!

Dag 55 – mondmaskergeklungel

Sten moest zelf courgettesoep maken als klasopdracht. Ik ga de juf mailen met de vraag of ze volgende week kan zeggen dat ze een chocoladecake moeten maken 😜

Dit filmpje vat héél goed samen hoe we ons voelen momenteel:

Fun & Familie

Weinig fun, veel werk 😏 Juno en Sten zijn een kahootquiz aan het maken over Brawl Stars die Sten met enkele kameraden wil doen. Er werd alvast veel gelachen bij het maken er van. We zijn benieuwd!

Werk & Technologie

Live labo’s zijn altijd leuk. Een beetje virtueel contact met de studenten. Enige nadeel is dat de opkomst in het eerste nu wel héél erg bedroevend is geworden (net geen 20 van de potentiele 90). In de andere jaren zien we die terugval hoegenaamd niet. We nemen weliswaar onze lessen op, maar dat is nog geen exacte technologie: het gebeurt geregeld dat ik (of een collega) vergeet op record te duwen wanneer we er aan beginnen. Studenten weten dat dit kan voorkomen…helaas, vermoed ik, zijn er veel afwezigen die dat nog niet doorhebben omdat ze nooit naar het leerplatform komen en dus ook nooit onze verontschuldigingen lezen als we (weer eens) een les niet hadden opgenomen. Pech voor de afwezigen kan je zeggen, maar ook wel wat sneu voor hen die bijvoorbeeld wegens de thuissituatie de lessen niet live kunnen volgen. We doen ons best…

Corona, Belgie & de wereld

Vandaag supermarktdagje. Als een flinke burger had ik een, door bonneke gemaakte, mondmasker bij. De rij ging echter veel sneller vooruit dan gepland dus plotseling was het bijna aan mij en moest ik nog beginnen knoeien om dat ding achter m’n hoofd vast te knopen. Het was plots aan mij en ik had amper het bovenste lintje vastgekregen. Foert, mondmasker weg en volgende keer beter.

Maar daar stopte het niet. In het buitengaan zag ik dat ik er wat chasidisch uitzag: uit m’n broekzak slingerden de 4 lintjes van m’n mondmasker vrolijk in de wind. Al wandelend naar de fiets probeerde ik die vermaledijde levende dingen terug in m’n broekzak te proppen…waarop los op een verkeersbord knalde. Dat wordt een pijnlijk buil morgen. Ik keek op, vervloekte het bord en keek rond wie m’n stunt had gezien. Een dame keek me recht in de ogen maar , helaas, door het mondmasker dat ze op had kon ik hoegenaamd niet afleiden of ze meelij had, plezier of onbegrip. Stomme mondmaskers 😋 (of moet die smiley nu ook gewoon deze worden? 😷)

Reflectie

Dat vreemde moment waarop ge voor de Corona kilo’s vreest, op de weegschaal gaat staan en ontdekt er ‘beter’ voor te staan dan voor de lockdown. Ik eet meer fruit (ahja, hypo junior doet me dagelijks ne kiwi eten zodat corona geen houvast heeft), ik snoep amper tussendoor (wat op werk schering en inslag was) en ik eet veel minder ‘smiddags (geen smoske, en geen “allez ja, geeft ook maar dat chocoladebroodje mee”). Kortom, keuken Sara en de lockdown zijn goed voor m’n BMI en vetpercentage 🎉

Dag 54 – The goonies!

Het wordt drukker en drukker op het Groen Kwartier. Het blijft een van de weinige plekken in de buurt waar er altijd lekker veel open ruimte met zon is. Enige nadeeltje is dat sommige deugnieten de linten van de zandbak hebben weggetrokken waardoor er nu best veel kindjes (en ouders) in zitten te spelen.

Familie & Fun

De kinderen hebben de “clipjes”-maken microbe te pakken. We hebben het volgende stukje al ingeblikt en ze wilden ogenblikkelijk het volgende doen, maar papa wil ook af en toe kunnen werken he. (rechtsboven op de blog kan je een pagina terugvinden waar we de filmpjes zullen verzamelen)

Neen, we verdienen hier niets aan 🙂

Vanmiddag is beslist dat we zondag, ter vervanging van de Mol, The Goonies gaan zien! Eindelijk. Jaren zaagde papa hier al over maar eindelijk hebben ze toegehapt. Het tonen van de poster alvast prikte hun nieuwgierigheid. Benieuwd of ook zij deze film ervaren zoals kinderen van mijn generatie dat ooit deden. Het is voor mij altijd een van de beste avonturen films uit de jaren 80 geweest, een soort Indiana Jones for kids zeg maar.

Die bovenste is Josh Brolin trouwens.En ja, uiteraard een Steven Spielberg film #held !

Werk & Technologie

Gisterenavond kameraad intro in m’n “lesgeef-software” (obsproject) gegeven, iets wat ik vroeger via telefoon had gedaan, met alle geknoei tot gevolg. Nu werd het een “wysiwyg”-lesje en, hoop ik, is de les aangekomen.

De dag bestond wederom uit examens maken. Het is een noodzakelijk kwaad, maar dit jaar dus iets pittiger omdat ik toch probeer de fraude zo minimaal te houden. Het examen verzinnen vind ik altijd erg leuk (ik zoek altijd toffe context in de hoop dat de student iets meer “invested” geraakt in de opgave) maar ze dan helemaal uitschrijven, da’s altijd wat minder boeiend.

Corona, België & de Wereld

Miljaar: “elk gezin tot 4 mensen ontvangen, altijd dezelfde”. Ons 5-koppig gezin zal dus nergens welkom zijn. Misschien moeten we dan toch maar een kind ter adoptie aanbieden? 🙂

Op de ideale wereld zag ik enkele dagen geleden een leuk clipje waarin de sidekick een “wie mag op bezoek komen”-quiz. De winnaar die hem kon overtuigen met het vooruitzicht tot leukste gesprekken zou vanaf zondag dan bij hem op bezoek mogen komen. Bij deze: alles wat ik te vertellen heb staat in deze blog, dus nodig gerust de rest van m’n gezin uit, dan kan ik eens genieten van een dagje alleen thuis!

Reflectie

In de films zou de veiligheidsraadaankondiging van vandaag als volgt getoond worden:

“A new dawn”

Beetje bij beetje komt het zonnetje er door. De ironie voor leerkrachten is dat van zodra alles wat “normaal” terug is, wij waarschijnlijk aan de grote vakantie beginnen en dus nog steeds zullen thuis zijn. Ik heb m’n collega’s al sinds de lockdown niet meer ‘in’t echt’ gezien en dat zal dus zo blijven tot zeker midden augustus. Mijn gatenkaasgeheugen is zelfs al enkele namen vergeten van mensen waar ik in de gang wel eens goeiemorgen tegen zei, maar ook niet meer. Op zich dus geen ramp, maar ik vermoed dat er nog wel wat namen ‘verloren’ zullen gaan in m’n grijze massa de komende maanden. Als je me dus hebt uitgenodigd binnenkort en ik ken je naam even niet, don’t take it pesonal…sort of 😉

Dag 53 – Be a legend

Ben geen fan van stickers op openbaar domein overal plakken, maar bovenstaande kon ik me wel in vinden 🙂

Familie & Fun

School, “luiwijvencake” met papa bakken (terwijl mama les gaf), enkele video-scenes opnemen en voor je het weet is de dag alweer voorbij. De dagen vliegen ook effectief voorbij. Ik weet niet of dat goed is of niet, maar het is duidelijk dat de kinderen dit alles ondertussen erg gewoon zijn. De eerste weken trad er nog geregeld een “ik verveel me” of “neen, wij willen niet gaan wandelen”-momentje op, tegenwoordig maken we dat (amper) nog mee. Wel worden de zussen steeds kribbiger tegenover elkaar… Soms al vanaf de eerste seconde dat ze elkaar zien.

Brownies versieren, inclusief het vatje blauwe korreltjes dat openviel en de brownie van Mira helemaal bedekte… Zo erg dat ze dat vond 😏

Gisterenavond maakte ik ons eerste “corona-filmpje” af wat je nu online kan bewonderen (zie hieronder). Als het van de kids afhang verscheen er iedere dag een nieuw clipje, maar dan gaat ondergetekende best z’n ontslag moeten indienen want ze onderschatten de hoeveelheid werk dat er bij komt kijken schromelijk. Voorlopig gaan we het op een 1 filmpje per week houden. Dus , hopelijk, volgende week dinsdag deel 2 online (via m’n youtube kanaal)

Werk & Technologie

Dromen over zelfverbeterende examens…Voorlopig blijft het daarbij (de oplossingen die ik verzin/probeer geven altijd een cognitieve overhead aan de kant van de examenaflegger, i.e. de student, en dat mag zeker niet de bedoeling zijn. Het zal al stresserend genoeg zijn voor de studenten (en lectoren ook, maar da’s minder belangrijk in dit verhaal) en alles om die stress bij hen te verlagen zal erg nuttig zijn.

Corona, België & De wereld

Naar winkel gaan blijft mijn ontspanning én ergernis tegelijk. Ontspanning omdat je , met muziek of goeie podcast in de oren, lekker rustig kunt aanschuiven voor de winkel. Vervolgens nog steeds ontspanning terwijl je flink in een ‘treintje’ achter de mensen doorheen de winkel sjokt…om dan even de ergernis naar 100% te doen stijgen wanneer er weer een [insert een variant op bietskoemer] lustig voorbij tjokt en zich geen hol aantrekt van die 99% andere mensen die flink de regels volgen /zaag uit.

Reflectie

We zijn al 3 dagen op rij gaan joggen. Nog eens 3 keer en ik denk dat die routine er al terug in zit. De corona-kilo’s vallen nog mee, maar de conditie is een paar ander mouwen. Terug wat meer dagelijks bewegen is dus echt wel broodnodig (anders bestaat de kans dat ik na de lockdown op de crossfit 1 burpee als maximum aantal zal hebben).

Dag 52 – May the Fourth be with you

Yup, een geeky dagje qua datum 4 may, ook wel “fourth of may” wat dus snel “may the fourth be with you”. Heb je’m? Heb je’m?

Sten moest vandaag de voedseldriehoek in het groot maken. Aanschouw hierboven het resultaat.

Famile & Fun

Less fun, more work. De kinderen begonnen goedgemutst aan hun werk. Enkel Sten heeft nog wat hulp nodig met de opdrachten. Juno zien we zelfs de hele voormiddag gewoon niet. Ze krijgt geregeld “live les” en moet tal van toffe opdrachten maken. Voor hetzelfde geld is die de ganse tijd aan het gamen op de laptop.

Vanmiddag brengen we de ipad en laptop naar de school en krijgen we de werkbundeltjes van de meiden mee (Sten heeft alles digitaal of in z’n werkschriften).

Statistieken van de blog de voorbije week. Y-as is het aantal lezers die dag; Pikante titels lokken duidelijk meer volk. Grappig 🙂

De filmopnames gisteren waren een succes en de eerste twee scenes zijn ingeblikt en gemonteerd. No spoilers uiteraard;

Werk & Technologie

Het saaiere, maar noodzakelijke werk: de allerhande kleine “todo’s” afwerken voor m’n cursusmateriaal. Ik denk dat ik kan zeggen dat alles tot aan de examens nu in kannen en kruiken is. Dus da’s wel fijn. De rest van de namiddag gebruikt om wat te programmeren: ik wil delen van m’n examen in juni qua fraude-gevoeligheid drastisch verlagen. De eerste testjes vandaag zijn veelbelovend.

Corona, Belgie & de Wereld

Vandaag de eerste dag dat Sara moet gaan werken op haar school: ze heeft de niet zo benijdenswaardige job om , samen met de directie en haar mederoosteraars, de ingewikkelde puzzel te leggen om de komende 6 weken leerlingen volgens de regels te ontvangen. Er is hier al grondig gevloekt op het , niet zo formidabele, afsprakendocument dat minister Weyts naar de scholen heeft rondgestuurd.

Sinds dag 18 kloeg ik over druk op m’n borst en het feit dat dit heerlijk nieuws is voor Hypo Junior om mijn hoofd dol te maken. Die druk is nooit weggegaan, maar is er enkel op specifieke momenten. Ik heb eindelijk de snoodaard gevonden! Een stoem verschot of geknelde spier in m’n rug aan de zijde van die fameuze schouder waar ik al 15 jaar mee sukkel (met dank aan een $$$$$-speler van Hasseltse waterpolo die het fijn vond om eens goe aan m’n arm van achter te snokken op de moment dat ik ging schieten. Zou die kerel beseffen dat hij met die ene daad mij hier voor het leven mee heeft opgezadeld? Ik kan amper nog een tennisbal naar het eind van de tuin gooien zonder pijn).

Reflectie

Genoten van de laatste Mol aflevering. Ik vond het bewonderenswaardig hoe ze de opnames hebben ingevuld gegeven de social distancing regels . Een extra dikke pluim voor de makers. De voorbije 9 zondagen hebben we weer genoten van wat, in mijn ogen toch, een van de knapst gemaakte en onderhoudende series in z’n genre is. Dat wordt weer afkicken de komende weken!

Dag 51 – Hollywood@home

Vandaag was Lisa, de zus van Sara jarig. Dat vierden we met een virtueel diner. M’n schoonouders brachten gisteren een 3 gangen menu’tje rond dat we vandaag samen in een ‘jitsi’ – room verorberden. Na 2uurtjes keuvelen was het dan tijd om studio corona van start te laten gaan.

Fun & Familie

Voorbije dagen ben ik me wat gaan verdiepen in cgi, computer generated imagery, omdat ik m’n kennisclips naar ‘the next level’ wil krijgen( “Ja maar Tim, moet dat dan?!” Niet persé, maar enerzijds mag ik nooit tevreden zijn , anderzijds vind ik het leuk om dit soort dingen te doen dus maken we van een zelfverzonnen nood een deugd).

De komende dagen ga ik af en toe met de kids enkele clips opnemen waar ik dan op kan oefenen. De eerste twee effecten die ik wil proberen zijn eentje waarin een kind vanuit computer iets van bureau pikt en eentje waarin de kids “in” de tv springen. Twee leuke challenges in het vooruitzicht

Scene 1 van “Op avontuur in tijden van quarantine” werd al gestoryboard. Geen flauw benul of “fade out” een typisch iets is dat op een storyboard staat, maar m’n OCD had wat last van een oneven aantal plaatjes.

Werk & Technologie

Enkele eerste testjes zijn veelbelovend. De technologie heden ten dage blijft toch een beetje magie. Onderstaande maken 10 jaar terug resulteerde in véél manueel , bijna frame per frame, geknoei om geregeld te krijgen. Volgend filmpje was , no kidding, op 10 minuten geklaard. Waarbij we zeker 3 minuten zijn verloren om Mira de juiste dingen te laten doen 🙂

Reflectie

Voor 2e dag op rij gaan joggen. Gisteren stond ik nog vol rode vlekken van de longen die duidelijk niet gewend waren terug iets sportiever te moeten werken, vandaag was dat al niet meer. Met de kids afgesproken dat we dagelijks enkele toertjes rond het groen kwartier gaan doen: ik lopend, zij met de step.

Dag 50 – What’s in the box?!

Deze ochtend kwam er een mysterieuze doos aan uit “snoepwinke.be”. De inhoud was voorspelbaar én zeer welkom. De afzender onbekend maar snel gevonden: dank u bompa en nonna!!!

Fun & Familie

Net wanneer die doos aankwam had ik ook een doos voor Sara gevuld met lekkers en nuttig. Ook vandaag ging ze Compostela ondersteunen om dan, moe (maar voldaan) achter haar computer te kruipen om de oneindige stroom aan te verbeteren taakjes te verwerken…

De inhoud van de doos is minder spectaculair dan je denkt, maar ik hou het toch voor mezelf. Niet alles moet hier gedeeld worden he. Laat de fantasie ook maar wat werken!

In other news. Ook vandaag deden we onze wekelijkse virtuele HeroQuest met Noor en Dries. De 5 helden bereiken het slot van Kellars Kerkers. Nog 2 speelsessies en ze hebben het gehaald! Daarna zal ik zelf missies moeten gaan verzinnen want de volgende reeks (De Magiers van Morcar) kan ik helaas onmogelijk ‘omtoveren’ naar een 5 spelers versie zonder iedere missie 4 uur te laten duren

Werk & Technologie

Mama en Ben zwierden hier “oud” materiaal binnen met de vraag of de kids die konden gebruiken. M’n eerste reflex was: natuurlijk! Maar dan keek ik nog eens goed rond naar de digitale weelde hier en besefte ik dat andere hier véél meer mee kunnen doen. Vandaag dus dagje “ipad en laptop resetten” en naar de Spiegel brengen voor kinderen die hier meer aan hebben dan een extra scherm om Brawl Stars op te spelen. Mensen die nog materiaal hebben, geef gerust sein: ik zwier alles er af, maak het ding ietwat presentabel en zorg ervoor dat het in goede handen komt!

Reflectie

50 dagen. Wat een groot getal…maar volgens wiki ook een ongelooflijk saai getal. Ik hoopte tal van toffe weetje s erover hier te kunnen plaatsen maar we zullen moeten wachten tot we aan 100 zijn: dat zal dan op 21 juni zijn. Zouden we dan al stilletjesaan met een warm gevoel naar de koffers op onze kast kunnen kijken? Of zijn we die dan aan het verbranden?!