Vandaag bezochten we ’t Kiel. Mijn heimat. We deden een fietstocht langs het huis waar ik ben opgegroeid, m’n kleuterschool, de bib, de potenblokken, de lagere school en uiteindelijk de middelbare school. Door de lockdown was het er muisstil en liep er niemand op straat, exact zoals ik het me herrinerde. Fijne trip naar 30 jaar terug.

Gebeld met Bonneke en grote bompa. De moraal bij beide is hoog maar, begrijpelijk, is bonneke het binnen zitten kotsbeu en ergert ze zich aan de talrijke jonge gezinnen die over de kaaien flaneren. Toen ze belde naar de blauwe lijn was het lakonieke antwoord:”Daar kunnen we niets aan doen madammeke. Ga zelf een ‘creimgalaske’ eten, ge kunt het gebruiken” 😅 Daar kon ze niet zo mee lachen… Ik wel.

Bij bompa viel gisteren de eerste ‘corona-dode’. Out of the blue. Men dacht dat de boel daar goed afgesloten was, helaas niet dus. Het was er dan ook sinds vannacht alle hens aan dek. Ik vroeg hem hoe hij daar tegenover stond. Z’n antwoord:” Goh, ik let op. Maar het is wat het is he. We kregen de keuze om vanaf nu in eigen kamer te eten of nog steeds in refter. Ik koos de refter, dan zie ik tenminste nog wat mensen want de rest van de tijd zit ik maar op de kamer. Ik ben niet bang om dood te gaan, maar ik let uiteraard op. Ge moet het niet gaan zoeken he. ” Vond ik wijze woorden!

In other news: ik blijf bij m’n 2 mol kandidaten van vorige week!