Vandaag 2 kinders thuis gelaten. Snotneuzen, keelpijn en een van de twee af en toe ook hoesten. Volgens de richtlijnen blijven ze dan beter thuis, dus doen we dat maar. Probleem is dat Sten ook (vermoedelijk) hooikoorts heeft, wat het er niet eenvoudiger op maakt om de symptomen te categoriseren (ik zit in zelfde schuitje: mei en juni heb ik ieder jaar constant huigpijn, niezen en lopende neus.

Werk & Technologie

Aankomen op m’n werk voelde wat aan als de eerste dag terugkomen na de grote vakantie: lege gangen, amper studenten, en af en toe een collega dat je vaag kent aanspreken over hoe zijn verlof (of nu lockdown) is geweest. Het grote verschil zijn de grote rode bollen met pijlen die de flow doorheen het gebouw aanduiden. De lift mocht niet gebruikt worden, dus ik begon de namiddag al zwaar hijgend toen ik op het vierde aankwam. Of zou dit een stiekeme covid-test zijn om de longcapaciteit van de collega’s te meten?

Studenten zijn altijd een interessante doorsnede van “de mensheid”. Voor iedere 20 studenten is er altijd eentje die je er op moet wijzen dat ze een mondmasker moet aandoen, wat dan vervolgens resulteert in een venijnig gezucht en “pfft…waarom, dat stoem gedoe, da’s complot van de virologen”. Ja meisje, je hebt gelijk, ga nu flink je examen afleggen en dan mag je terug op facebook fake news gaan sharen!

En dit was dan ook de laatste keer voor eind augustus dat ik hier zal zijn geweest. Zo vreemd toch. Niet dat ik het ga missen: de campus voelde niet als het oude getrouwe werk aan, maar eerder als een steriele kopie vol regeltjes en kille muren.